йӓлӹн

йӓлӹн

Г.

1. прил. чужой

Йӓлӹн мӱлӓндӹ чужая земля.

Тӓнгвлӓнӓм веле шукым йӓлӹн мӱлӓндеш пиштен кодышна. [/i]А. Канюшков.[/i] Только многих друзей мы похоронили на чужой земле.

2. сущ. чужое; не своё

Ӹшкӹметӹнӹм ит пу, йӓлӹнӹм ит нӓл. [/i]Халык шамак.[/i] Своё не отдавай, чужое не бери.

Смотри также:

еҥын